Bo sewta dil, min xwezî çemek heba
Ya ji bo min, keşke derdderek heba
Bo ku çak kim, eşkera ataşek heba
Bo xema dil min xwezî yarek heba
Ya ji bo zexman me xemxwarek heba
Min nema karim li nik van kerkeran
Derdê dil xwe rabikim ez heyberan
Wesfê husna te niqutî bargiran
Xeste û bêçare rûyê dîlberan
Merhemet ‘inwanê tîmarek heba
Ger bikarim ez ji agir vebibam
Li nik wefayê ez sergerdan bibam
Lehzekê min dûr bikira kerbelam
Da ji êşan lehzekê xafil bibam
Camekî sebhayî serşarek heba
Sebr û teqet min nema wek nîrengî
Kes nema guhdarî ke, bûm bêdengî
Kanî dîsa tû bibêje wek bengî
Karê bê hed gîr di me da zendegî
Muşkila me ra mededkarek heba
Êşiyam ya reb, ji dehrê rûsiyah
Poşîman im min firya ateş û ah
Dê çikim ez ji halê xwey nay felah
Dê biçûma sayeya zulfa siyah
Ger wefayek yane zînharek heba
Sewwirîm mecnûn mîsal, de bibên
Liblibî barîn ji çavan sed libên
Nîne kes bîne dewa û çêbibên
Sotim ehwalî nizam kî ra bibên
Hemdemek meftûnî dildarek heba
Ka nebû aramî halê zehrewî?
Kes nizane çi vedşêrim nedrewî
Felekê li min rabû da bibme wî
Dê biba aramê halê pertewî
Ger refîqan soz û azarek heba